Nóż w mojej ręce

Sherry

Właściwie nie wiem, czy to wiersz, czy tekst do piosenki jeszcze nie napisanej. W każdym razie wstawiam i zezwalam na komentarze.

Nóż w mojej ręce
Jestem delikatniejsza od ciebie,
Moje serce wie lepiej od twojego,
Co mi się należy od świata;
Jestem jak burza z piorunami
Więc kiedy zbliża się deszcz, masz prawo się bać,
Kochanie, czyżby mina ci zrzedła
Na widok noża w mojej ręce?
Nie próbuj się cofać – i tak mi nie uciekniesz.
Nie widzisz, jak jesteś żałosny?
Och, proszę, daruj sobie przeprosiny,
Bo na to już trochę za późno:
Trzeba było żałować wcześniej,
A nie dopiero na widok noża w mojej ręce
Na widok noża w mojej ręce.
Kochanie, chciałeś wrażeń,
Czyż nie o to właśnie ci chodziło?
I możesz się bać
Każdej nocy spodziewaj się burzy z piorunami
Burzy z piorunami.
I od tej pory każdy cień będzie mną;
I co zrobisz, kiedy zauważysz ostrze w mojej ręce
Co zrobisz na widok noża w mojej ręce?
Odtąd każda godzina będzie twoją ostatnią,
Ty już nie masz prawa do ostatniego słowa,
Więc pożegnaj się teraz –
Bo ludzie wrażliwi nie znają litości
Kiedy ich dusze spowija mrok
Ich dusze spowija mrok.
Więc, kochanie, sporządź swój testament;
Swoją duszę oddaj diabłu –
O nie, mój drogi, nawet on cię nie uratuje,
Kiedy wbiję ci nóż w serce
Kiedy wbiję ci nóż w serce.
Jakieś uwagi? Wybrałeś sobie niewłaściwą ofiarę:
Ja już nie jestem nieśmiała,
Więc powstrzymaj emocje,
Twoje słowa nic dla mnie nie znaczą,
Bo widzę twoją reakcję
Na widok noża w mojej ręce
Na widok noża w mojej ręce.
Powiedz, czy boisz się widoku swojej krwi
Rozsmarowanej na posadzce?
Wbiję ci nóż w serce
Wbiję ci nóż w serce
Aż po rękojeść.
Och, kochanie, czy nie tęsknisz za moją litością?
Nie martw się, dopilnuję
Abyś każdej nocy myślał tylko o mnie
Bo wiedz, że kiedyś po ciebie przyjdę,
Powiedz, czy to nie będzie piękne
Kidy wbiję ci nóż w serce
Kiedy wbije ci nóż w serce
Aż po rękojeść
Umrzesz na sam widok noża w mojej ręce.

Gość

O matko!
Jakie to mroczne, okrutne, straszne!
Tak, to wiersz. Nie ma błędów, za to jest dużo mroku, że aż włosy jeżą się na głowie. I wiesz co? To właśnie mój klimat!
Wiersz jest wspaniały, masz talent do takich scen.
Pisz dalej, czekam na kolejne objawy twojej twórczości!

Lorlen

Tak jak komentarz powyżej. Mrocznie, przerażająco, no i te emocje! Po prostu nie da się opisać w tym komentarzu uczuć, które mi towarzyszyły przy czytaniu tego wiersza. Bardzo, ale to bardzo drastyczny wiersz. Lubie takie. Byłabyś doskonałą poetką!

Pandora

Hmmm... bardzo przyjemny wiersz. Może brzmi to dziwacznie, ale naprawdę wydaje mi się "przyjemny" dla ucha. Przypomina takie chwile, gdy człowiek jest tak wściekły, że jest zdolny do wszystkiego. Może nie są one szczególnie przyjemne... ale przykre też nie.
Nie miałam takich przeżyć jak Yap, że włosy stanęły mi dęba, jednak było to interesujące doświadczenie. C: